‘ஜெமினி மேன் (அ) ஜெமினை மேன்’ இந்த ஆண்டு வில் ஸ்மித் நடிப்பில் வெளியாகியிருக்கும் இரண்டாவது படம்.

தீவிரவாதிகளை அளிக்கும் ஜெமைன் அதாவது டிஐ ஏஜெண்டாக இருக்கிறார் ஹென்ரி ப்ரோகன் (வில் ஸ்மித்). 2 கி.மீ தூரத்தில் 300 கி.மீ வேகத்தில் செல்லும் ரயிலில் இருக்கும் ஒருவரை சுட்டு வீழ்த்தும் அளவுக்கு திறமை உள்ளர் ஹென்ரி. அப்படி ஒரு தீவிரவாதியை சுட்டுக் கொல்கிறார். ஆனால், தான் சுட்டுக் கொன்றவர் தீவரவாதி இல்லை. அவர் ஒரு பயாலஜி விஞ்ஞானி என்பதை அறிகிறார் ஹென்றி. அவரை வேண்டும் என்றே டிஐஏ குழுவில் இருக்கும் தலைவர் ஜாக் வில்ஸ் கொலை செய்ய வைக்கிறார். இதை தன் நண்பர் மூலம் அறிந்துகொள்ளும் ஹென்ரி டிஐஏ-வில் இருந்து ஓய்வு பெற விரும்புகிறார். ஓய்வு முடிவை அறிவித்தவுடன் அவரை கொலை செய்ய முடிவு செய்கிறார் ஜாக் வில்ஸ். அந்த பயலாஜி விஞ்ஞானியை ஏன் கொலை செய்யச் சொன்னார்கள். தன்னை ஏன் கொலை செய்ய முயற்சி செய்கிறார்கள். தன்னை கொலை செய்ய அனுப்பப்பட்டவர் யார் என்பதை 2மணி நேரம் சொல்கிறது இந்த ஜெமினி மேன்.

50 வயது ஏஜெண்டாகவும் 23 வயது ஜூனியராகவும் தன்னுடைய அறுமையான நடிப்பை வெளிப்படுத்தியிருக்கிறார் வில் ஸ்மித். கதை எப்படி இருந்தாலும் தான் ஏற்கும் கதாபாத்திரத்திற்கு உரிய நியாயத்தை செய்வார். இந்தப் படத்திலும் அப்படித்தான். முதிர்ச்சியான ஹென்ரியாகவும் இளம் வயது ஜூனியராக துடிப்புடனும் நடிப்பை வெளிப்படுத்தியிருக்கிறார். படத்தின் ஒரே ஆறுதலும் கூட வில் ஸ்மித்தும் அவரது நடிப்பும்தான்.

பார்க்குப் பழக்கப்பட்ட கதைதான் என்றாலும் இயக்குநர் ஆங் லீ கதை சொல்லும் விதத்தில் அசத்திவிடுவார். ஆனால், லைப் ஆஃப் பை போன்ற படங்களை எடுத்த ஆங் லீ தான் இந்தப் படத்தை இயக்கினாரா அல்லது அவரது குலோனிங்கா (குலோனிங் பற்றி பேசுவதற்கு ஒரு காரணம் இருக்கிறது. ஸ்பாய்லர் என்பதால் தவிர்க்கிறேன். படம் பார்த்து தெரிந்து கொள்ளவும்) என்ற சந்தேகம் எழுகிறது. படம் அவ்வளவு மெதுவாகச் செல்கிறது. சுவாரஸ்யமே இல்லாமல் நகர்கிறது. இறுதியில் வரும் ஒரு ஒரே எமோசனல் காட்சியை தவிர வேறு எந்தக் காட்சியும் மனதில் ஒட்டவே இல்லை. படம் எப்போது முடியும் என்ற அளவிற்கு ஆகிவிட்டது.

ஆங் லீ, வில் ஸ்மித் இருவரது படம் என்றால் அது வேற லெவலில் இருக்கும் என்ற எதிர்பார்ப்பு ஒரு ரசிகனுக்கு இருக்கும். அப்படிப்பட்ட இருவரும் இணைந்து ஒரு படத்தில் வேலை செய்கிறார்கள் என்றால் அந்தப் படத்தின்மீது ஒரு சாதாரண ரசிகனின் எதிர்பார்ப்பு எந்த அளவிற்கு இருக்கும். அப்படி ஓர் எதிர்பார்ப்பில் சென்றால் நிச்சயம் இந்தப் படம் நம்மை ஏமாற்றும். சரி பெரிய எதிர்ப்பார்ப்பில்லாமல் சென்றால் என்ன ஆகும் என்று கேட்டால் அப்படியும் இந்தப் படம் நம்மை ஏமாற்றத்தான் செய்கிறது.

ஆங் லீ, வில் ஸ்மித் உங்களிடம் எதிர்பார்ப்பது ஜெமினி மேன் அல்ல. லைப் ஆஃப் பை, அலாவுதீன், சூசைடு ஸ்குவாடு போன்ற படங்களைத்தான். ப்ளீஸ்… அடுத்த முறை கொஞ்சம் பார்த்து செய்யவும்…

பி.கு. சென்னை பிவிஆரிலேயே சப் டைட்டில் போடவில்லை. அதனால் தமிழில் பார்ப்பது சிறந்தது என்றால் அதையே செய்யவும்…